terug in het koude landje
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
25 Maart 2007 | België, Brasschaat
hallo trouwe lezers,
Ik ben eindelijk terug, en raar maar waar ik zou met zeer veel plezier terug gaan.
Wat heb ik nog de laatste weken uitgespookt:
onze laatste dagen in school waren zeer fijn. We gingen telkens met zijn vieren twee dagen naar elke school. We deden de eerste dag klasdoorbrekend werk. Zo moesten de kinderen in groepen verdeelt worden en moesten ze eens samenwerken met andere kinderen. Alles verliep heel vlot. We lieten ze vanalles voorbereiden voor de tweede dag waar we dan een feestje hielden. Zo maakten ze versiering, panfletten om het dorp te verwittigen, leerde ze elkaar te beschilderen, maakte ze belgishe pudding, ... . De tweede dag maakte we er dan een gezellig feestje. De kinderen danste, speelde toneel. En de materialen werden officieel overhandigd. Tenslotte hadden we voor elk kind van delagere school een stylo van BASF bij, waarvoor nog eens een dank. En voor elke kleuter een knuffel. Alle kinderen waren dolgelukkig en ik ook. Heb er echt van genoten. Soms zelfs tranen in mijn ogen gehad.
Nog veel gaan schilderen in weeshuizen, bezoeken gedaan aan de sportscholen, ... Het waren nog twee zeer drukke weken.
Het afscheid viel al bij al goed mee, want ik weet diep van binnen dat ik nog eens terug ga. Ik wil weten wat er geworden is van de kinderen. En van de materialen die we hen bezorgd hebben.
Nu ik terug in België ben word ik hier eht verwend. Ik mocht met mijn mama gaan winkelen en alles in de kar leggen wat ik wilde. Das eht gek om dat te kunnen doen. En als er da een man aan de kassa zich druk maakt omdat een andere rij sneller gaat, versta ik dat toch zeer moeilijk.
De kou is hier ook moeilijk te aanvaarden, het lijkt of het hier min 10 is. Mijn sjaal, handschoenen en muts liggen binnen handbereik.
Ik ben wel zeer blij dat ik iedereen terug zie, ik weet nu echt wat de mensen hier voor mij betekenen en ben hen ook zeer dankbaar voor de kans en de steun die ze mij gegeven hebben in die drie maand.
Een dikke zoen van een verslaggeefster die het zeer koud heeft. En de gezellige sfeer van Afrika toch een beetje mist.
Tineke
Ik ben eindelijk terug, en raar maar waar ik zou met zeer veel plezier terug gaan.
Wat heb ik nog de laatste weken uitgespookt:
onze laatste dagen in school waren zeer fijn. We gingen telkens met zijn vieren twee dagen naar elke school. We deden de eerste dag klasdoorbrekend werk. Zo moesten de kinderen in groepen verdeelt worden en moesten ze eens samenwerken met andere kinderen. Alles verliep heel vlot. We lieten ze vanalles voorbereiden voor de tweede dag waar we dan een feestje hielden. Zo maakten ze versiering, panfletten om het dorp te verwittigen, leerde ze elkaar te beschilderen, maakte ze belgishe pudding, ... . De tweede dag maakte we er dan een gezellig feestje. De kinderen danste, speelde toneel. En de materialen werden officieel overhandigd. Tenslotte hadden we voor elk kind van delagere school een stylo van BASF bij, waarvoor nog eens een dank. En voor elke kleuter een knuffel. Alle kinderen waren dolgelukkig en ik ook. Heb er echt van genoten. Soms zelfs tranen in mijn ogen gehad.
Nog veel gaan schilderen in weeshuizen, bezoeken gedaan aan de sportscholen, ... Het waren nog twee zeer drukke weken.
Het afscheid viel al bij al goed mee, want ik weet diep van binnen dat ik nog eens terug ga. Ik wil weten wat er geworden is van de kinderen. En van de materialen die we hen bezorgd hebben.
Nu ik terug in België ben word ik hier eht verwend. Ik mocht met mijn mama gaan winkelen en alles in de kar leggen wat ik wilde. Das eht gek om dat te kunnen doen. En als er da een man aan de kassa zich druk maakt omdat een andere rij sneller gaat, versta ik dat toch zeer moeilijk.
De kou is hier ook moeilijk te aanvaarden, het lijkt of het hier min 10 is. Mijn sjaal, handschoenen en muts liggen binnen handbereik.
Ik ben wel zeer blij dat ik iedereen terug zie, ik weet nu echt wat de mensen hier voor mij betekenen en ben hen ook zeer dankbaar voor de kans en de steun die ze mij gegeven hebben in die drie maand.
Een dikke zoen van een verslaggeefster die het zeer koud heeft. En de gezellige sfeer van Afrika toch een beetje mist.
Tineke
-
25 Maart 2007 - 11:35
Jessicatje:
ole ole je bent terug -
26 Maart 2007 - 08:21
Bie:
Welkom thuis!
xxx -
05 April 2007 - 15:48
Anneke:
Hey schatteke,
sorry dat ik zondag helemaal vergeten was. Ik wil je echt wel graag terug zien. Het is nu vakantie en ik ga ni op reis, dus laat maar weten wanneer je kan.
x x x x x x x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
