Nog steeds geen internet, terug naar HO - Reisverslag uit Accra, Ghana van Tineke - WaarBenJij.nu Nog steeds geen internet, terug naar HO - Reisverslag uit Accra, Ghana van Tineke - WaarBenJij.nu

Nog steeds geen internet, terug naar HO

Door: Tineke

Blijf op de hoogte en volg Tineke

22 Januari 2007 | Ghana, Accra

Mijn verslag is in twee delen getypt, veel leesplezier

maandag 15 januari 2007
Laat me beginnen waar ik vorige keer ben geëindigd.
De scholen, normaal gezien ging ik mij richten op de kleuterschool. In het begin had ik dan ook zeer veel respect voor deze mensen. Ik dacht echt dat ze iets met de kleuters deden, ze sloegen ze ook niet. En de kleuters waren bezig. Maar na enkele dagen begon mijn beeld te wijzigen.
Ik had besloten om ook iets in de lagere school te gaan doen, ik wilde ook daar wel eens een lesje geven. Hier merkte ik dat de leerkrachten plezier maakte met hun leerlingen. En dat er echt gewerkt werd. Niet altijd op de juiste manier, maar de kinderen leerde effectief iets. Terwijl ik in de lagere school stond, zaten de kleuters buiten te wachten op hun trap. Hun leerkrachten deden niets met hen.
Zo had ik er de gewoonte van gemaakt om telkens met een groepje van vijftien kleuters te werken. Zo kon je de kinderen gemakkelijker helpen indien nodig. Terwijl ik het half uurtje met deze kleuters bezig was, deden de andere kleuters ook niets. Ze moesten maar toekijken. Ook lachen en plezier maken mag niet van de kleuterjuffen. Ze moeten altijd serieus blijven.
Dat is zeer jammer want een kleuter moet toch speels blijven.
Vandaag zag ik voor de eerste keer een juf een kleuter slagen, ik vond dit een zeer moeilijk moment. Ik hen ’s avonds in mijn bed nog wat aan het wenen geweest. Ik kan er echt niet tegen. Zelf reageer ik op de kinderen als ze elkaar slagen, dan praat ik met hen dat ik het niet fijn vind dat ze het doen. Ik weet wel niet of ze mij altijd begrijpen. Maar zelf doet me dat goed dat ik het probeer.

Wat zeer fijn is aan de kleuterschool is dat de kleuters zo erg aan je gesteld zijn, ze vinden het zalig dat je langskomt en dat je dingen me hen doet. Ze staan ’s morgens echt te wachten en roepen iedereen als je er bent.

In de lagere school loopt het dan weer wel vlotter met het lesgeven, de kinderen begrijpen al iets beter engels. En ik probeer de lessen ook te geven met materialen van hier. Zo gebruik ik wasspelden, blaadjes , … . De meester waar ik mijn lesjes geef vind dit zeer fijn. Ik ben er bijna 100% zeker van dat hij dit ook zal doen als ik weg ben. En dat is zalig !!

Op dit moment voel ik mij soms nutteloos, ik ben wel dingen aan het doen, maar heb het gevoel dat ik nog zoveel meer kan doen. Als de container er is, ga ik echt genieten. Dingen knutselen, de muren een opknapbeurt gaan geven. Wat lesgeven in rope-skipping , … .

Voor de rest worden we hier constant aangestaard alsof we buitenaardse wezens zijn… maar ja, hier loopt dan ook echt geen enkele blanke mens rond!
Het is ook zo dat ze hier geloven dat het geluk brengt als je een blanke aanraakt of als die naar jou lacht of wuift (aanraken is natuurlijk het meeste geluk!) Dus we worden hier constant gestalkt door mensen die zo onopmerkelijk mogelijk in contact willen komen met ons… best wel grappig!

Ondertussen hebben we ook allemaal al een aantal “aanzoeken” gekregen… maar voorlopig nog niet te opdringerig, zodat het nog wel leuk en grappig is… .

Deze week ga ik nog wat verder lesgeven, en volgende week is er een weekje rust, allé ja, de container komt.





vrijdag 19 januari 2007

Ondertussen heb ik er twee bangelijke schooldagen opzitten. Ik heb genoten, en weet waarom ik hier ben. Ik zie het allemaal terug honderd procent zitten. Hier is een stukje van mijn verslag voor school:

We hebben er weer twee schooldagen opzitten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik maandag morgen helemaal geen zin had om naar school te gaan. Eens daar aangekomen merkte ik dat het kwam door de kleuter school, ze profiteren van ons. Wij moeten hun job overnemen.
Als eerste van maandag gingen we in het 2de jaar een lesje wiskunde en een lesje engels geven. We begon met het engels. Ze moesten woorden zoeken met de letter “c” en “d”. Dit was voor hen al zeer moeilijk. Als we de woorden opschreven, lukte dit al een stuk beter.
Ik heb nog eventjes verder gewerkt op lezen. Het leren hakken en plakken. Want de kinderen kennen wel de letters apart, maar ze moeten ze leren aan elkaar te kleven. Na een tiental minuutjes hadden de meeste het wel door.
Nadien wiskunde, ik had zondag een waslijn gezocht en wat wasspelden. Hier zouden we leren vraagstukken oplossen. Ik zei het volledige vraagstuk, en daarna splitsten we het op. De kinderen werkte heel goed mee. Soms was het engels moeilijk voor hen. Maar je merkte dat ze iets leerde en het deed veel plezier om hen zo te kunnen helpen.
Na de break moesten we dan naar de kleuterschool, ik had al tijdens de les gezien dat de kleuters heel de tijd op de trap bleven zitten en niets deden. Dan breekt mijn hart wel.
Met de kleuters hebben we voor- achter gedaan. Adhv de prenten van Nelly en cecar. Niet alle kleuters wisten uiteindelijk wat er van hen verwacht werd. Maar een groot deel wel. Toen ik op een gegeven moment van groep wilde wisselen, zette ik alle kleuters in een trein. Ze hadden dit nog nooit gedaan, het gelach en plezier was weer enorm. Dus nadat alle groepen geweest ware, hebben we het liedje, in een klein stationnetje gedaan. En voor de eerste keer zag ik dat een juf een kleuter sloeg. Heb het toen even heel moeilijk gehad, maar ik besef dat je er niet kan tussenkomen. Ik heb gewoon voor mezelf voorgenomen dat ik er niet meer naar ga zien.

De kinderen hebben weinig respect voor elkaar, ze vitten en slagen elkaar. Maar ze hebben wel respect voor de leerkracht.
Ik denk dus dat het zeer belangrijk is dat we de kinderen sociaal met elkaar leren omgaan. Contact spelletjes, … .
De tussendoortjes aka liedjes gaan altijd over God.

Vandaag gingen we dan in het 3de jaar staan. Ik ging weer de wiskunde geven en Sally het engels. Zo loopt het vlot en vinden dit beiden goed. De kinderen verstonden goed wat ik van hen verwachte, dus het liep weer zeer vlot. Ik moest opstellen met drie of vier cijfers.
Weer een spel gaan spelen terwijl Sally deze keer de oefeningen verbeterde. We kozen terug voor het Handjeklap. Nadien weer samen de oefeningen verbeterd zodat de kinderen wisten waar hun fout lag. Dit gebeurde zelden in de klas. Want normaal maken ze alle oefeningen samen en maken ze dus geen fouten. Maar ze kennen het nu allemaal wel beter. De leerkracht kwam nadien vertellen dat ze het een zeer goed systeem vond.
Toen was het de beurt aan Sally. Haar les wilde niet lukken. De kinderen snapten het echt niet. Dus vroeg ze aan de leerkracht om hulp. Eventjes vertellen de kinderen moesten adhv een verhaal de zinnen terug in de juiste volgorde zetten. Dus de leerkracht vroeg wat de volgende zin was. Een kind antwoordde en de leerkracht zei dat het fout was, maar het was degelijk juist. Sally heeft haar toen verbeterd. De leerkracht was hierdoor in haar gat gebeten en reageerde dit af op de kinderen. Ze sloeg hen met haar hand en imiteerde haar. Sally en ik hebben de oefening afgemaakt tijdens de break zodat de kinderen buiten konden gaan spelen. Ze vroegen of we mee kwamen spelen. Maar we vonden het belangrijker dat hun schrift in orde was, zodat ze geen ruzie kregen met hun leerkracht.
Na de middagpauze met het eerste en tweede leerjaar zakdoek leggen gespeeld en één, twee, drie piano. Het is echt zalig als je merkt hoe ze genieten van het beetje beweging. Het zal goed zijn als de container er is volgende week. We gaan ze echt de tijd van hun leven kunnen geven.
En zelf geniet ik er nu ook veel meer van. Ik heb echt mijn draai gevonden en ga met plezier naar school.

Morgen ga ik naar het apendorp, zondag naar de hoogste berg in Ghana en dan is het normaal maandag als ik dit op internet plaats.
Ohja, net ontdekt dat het vervoer van onze conainer niet inorde is. Dus het zal vandaag nog een druk dagje zorden. Zwemmen zal er niet inzitten.
Hierna meer verslag,
Met vriendelijke groeten van jullie verslaggeefster ter plaatse in Kpando

Tineke



Ondertussen ken ik ook al enkele woorden Ewe:
Dank je : Jooo
Why: eke

Zal er proberen een lijstje van te maken, want is wel grappig. Ik ben er echt nog niet goed in, maar ga mijn best doen

Nog enkele leuke weetjes:
- Heb al 18 keer gekakt
- nog steeds geen muggenbeet
- het ruikt hier naar vuil ( er is dan ook overal een stort)
- het sneeuwt hier zwarte sneeuw (assen van het afval te verbranden)
- een cola kost hier 30 cent op café.
- Ons dagelijkse gespreken gaan wel eens over k.k.
- We hebben een huisdier “ een schildpad” (Ze heeft twee namen Linda en … )
- …

  • 22 Januari 2007 - 10:52

    Linda En Veerle:

    Tineke

    We hebben ervan genoten. Blijf schrijven en vooral, blijf genieten. Ik vind het fantastisch dat enkele leerkrachten al iets hebben bijgeleerd.

  • 22 Januari 2007 - 11:12

    Katleen :

    Hey tinne, amai ik vind da allemaal super wat jij vertelt en hoop toch da je je er amuseert, we trainen hard en proberen onze oefeningen af te hebben tegen eind januari, ik mis je trainingen wel hoor. Ps: hebben meegedaan aan VT4, maar... Alle nog veel fun en tot snel

  • 22 Januari 2007 - 12:26

    Tineke:

    katleen,
    ben al fier op jullie. Zie maar dat jullie verder goed trainen. En nog maar effe en ik ben terug voor een lekkere zware training. En het turnfeest vlot dat wat?

  • 23 Januari 2007 - 16:10

    Jessica:

    Als ik zo lees wat jij schrijft dan denk ik toch dat ik een vrij goed beeld heb van afrika. T'is een bootje met een lek proberen leeg te scheppen. Nog veel plezier.
    xxxx

  • 24 Januari 2007 - 13:16

    Linda:

    Als je niet schept, zinkt hij,hé, dus tsatsaboli schept en probeert het lek te dichten.

  • 24 Januari 2007 - 14:43

    Sofie Belmans:

    Hey meid,

    Blijf genieten met volle teugen. Ik vind het zeer knap van je dat je er blijft voor gaan en je uiterste best blijft doen om de kls. daar ook te plezieren. Je bent een super KO in spé. Veel succes nog, Groetjes Sofie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tineke

Actief sinds 27 Aug. 2006
Verslag gelezen: 175
Totaal aantal bezoekers 18756

Voorgaande reizen:

01 Januari 2007 - 22 Maart 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: