al over 1/3 bijna in de helft ...

zondag 28 januari 2007

Ik moest beginnen bij het apendorp, dat zijn we gaan bezoeken op den 20ste januari. Het was wel fijn, de aapjes kwamen de bananen halen. Ze durfde ons niet aanraken maar de plaatselijke bevolking wel. Dus misschien vinden de apen blanke mensen vreemd.
Zondag heb ik wat voor school gewerkt (ehbo, eindwerk, logboek, … ) dus niet mee naar die hoogste berg. Jolien en Sally zijn dit wel gaan doen, allé ze zijn er aan begonnen maar niet ver geraakt.
Maandag zijn we dan naar Ho gegaan waar ik vorige keer een berichtje plaatste.
Dus eigenlijk moest ik niet meer zoveel typen. En kan ik echt verder gaan waar ik vorige keer was gebleven. Bij het vervoer van de container, dit is allemaal zeer snel in orde gekomen. We waren onderweg om iets te gaan eten en zagen een camion, we hebben deze dan aangesproken en hij wilde het doen. We hebben naar de plaatselijke gewoonte eerst wat moeten afbieden en zo hebben we toch 100€ kunnen besparen.
Na ons middag eten hadden we de kans om ons lekker te gaan ontspannen aan het zwembad. Dat deed echt goed, ik voelde mij een keertje proper. Ok we hebben wel een douche in huis, maar ik was mij altijd onder het kraantje omdat ik het met zo min mogelijk water wil doen. En dat gaat ook zeer vlot. En nee, er dreef geen vuile plek achter mij in het zwembad, ik geraak hier echt proper.
’s Avonds gingen we onze eerste overnachting doen in een Hostel. Man man, de larven cocons, … lagen op de bedden. Er kropen hagedissen en andere vieze insecten rond. Maar zoals je nu merkt ik kan nog steeds iets typen, dus viel het al bij al goed mee.

Nu een stukje uit mijn dagboek van maandag:
De volgende morgen gingen we eerst een stofje batikken op de plaatselijke manier. Ik vond het echt leuk, we moesten eerst twee kleuren kiezen en een patroon. Als we dan hadden gekozen ging de meneer voor ons de poeders halen en maakte hij ze klaar. Toen moesten we onze doek voor de eerste keer kleuren. Nadien laten opdrogen, ons patroon erop plaatsen met kaarsvet en terug kleuren. Terug laten drogen, afkoken met kokend water zodat het kaarsvet terug smolt. Afspoelen in een koud badje en wassen. Klaar was onze doek. Het spijtige aan heel dit gebeuren is dat ik het niet volledig heb kunnen doen en dat mijn dag begon in een dag met frustratie en mindere momenten.
De man van de vrachtwagen, kwam een voorschot vragen en een tijdstip. Dat tijdstip konden wij niet geven. Want je weet immers nooit wanneer de boot aankomt. Toen is er een heel gezever ontstaan. Er waren papieren te kort voor de inklaring. En blabla. Ook waren we vergeten dat de container niet dezelfde dag kan opgepikt worden als de dag dat hij aankomt. Dus hadden we een paar extra dagen. Toch besloten we naar Tema te vertrekken. Na een uurtje rijden begaf onze auto het. Daar stonden we dan, ergens waar niets of niemand was met een kapotte auto. We besloten om de auto een half uurtje te laten afkoelen en terug naar huis te rijden. Na dat alles hadden we behoefte om gewoon thuis te zijn. Maar na een klein half uurtje vielen we terug stil, toen hebben we een garage gezocht in het dichts bijzijnde dorp. En daar hebben we dan twee uur en half gewacht tot het in orde was. En dan eindelijk naar huis. Bleek dat het weer zo een typische Afrikaanse avond was, want er was geen elektriciteit.

De volgende dag was ook een beetje een blurk dag, veel over en weer geloop om toch te proberen een gratis inklaring van de container te hebben. Maar het zal niet lukken, het zou zeer veel tijd in beslag nemen. We hadden er aan moeten beginnen als we hier aankwamen. Allé eigenlijk dachten we dat ze er hier mee bezig waren, maar dat was niet zo. Op het moment dat ik wist dat het niet in orde was. Was ik kwaad en teleurgesteld. Ze probeerde de schuld op mij te steken omdat ik een papier niet bij had. Ik kon het toen ook niet meer aan. Ok, ze verwachten hier zeer veel van mij omdat ik de oudste ben en de sterkste volgens hen. Maar ik ben ook maar een mens van vlees en bloed. Voor mij is het soms ook te veel. En dat was het die bewuste dinsdag. Zal hem niet snel vergeten. Maar het weegt niet op tegen alle fijne dingen die we hier meemaken.
Heb mij natuurlijk ook afgevraagd waarom we persé een container wilde opsturen. Maar als het materiaal hier geraakt zal ik wel weten waarom zeker. En ik weet ook niet of ik het opnieuw zou doen.
Waarschijnlijk wel, maar dan zou ik zorgen dat alles maar ook alles geregeld is. Zodat je nu niet voor verassingen komt te staan.

Maar allerliefste lezers, we zitten in Afrika en ik kan het helemaal relativeren. De container zal hier aankomen. En dit wel binnen de periode als we hier zijn. Misschien zelfs al de volgende keer als ik iets laat weten.

De volgende dagen heb ik het hier rustig gehouden, van het zonnetje genoten. Wat hier tevens heel warm word. De hammatan is gedaan, dit is een soort van seizoen. Het is hier dan stoffig en veel mist en wind. Nu trekt dat dus weg en komt de zon erdoor, ni normaal warm. Als ik mijn zweet zou opvangen zouden het liters zijn per dag.
Geen paniek, ik drink dan ook liters per dag. De warmte is hier nu toch al een 40°C. Als het niet warmer is.

Morgen ga ik naar een andere school, we gaan een beetje observeren en nelly en cecar al voorstellen aan de kleuters. En waarschijnlijk ook al een spelletje spelen met die van lager.

Maandag 29 januari 2007
Vandaag zijn we naar Agbenoxoe geweest, wij zijn Sally en ik. Ja, ik moet het nog twee weken met haar doen. En nee ik vind dit niet erg, ik vind dit zelfs fijn.
De andere twee hadden er vorige keer een onfijne ervaring opgedaan. Wij hadden ons dus op het ergste voorbereid met als gevolg dat we het er zeer fijn vonden en dat we het al jammer vinden om morgen niet terug te kunnen gaan. Want morgen moeten alle leerkrachten naar het onderwijsdistrict van Kpando.
Dan maar woensdag naar school, ipv van morgen. Geen probleem voor ons. Ik voelde mij wel lastig dat wij het er wel fijn vonden. Maar we relativeren het wel.
We dachten om vandaag één dagje te kijken in de school, qua uren, … . Maar niets was minder waar. Toen we aankwamen werden we voorgesteld. En raar maar waar, word ik hier altijd als wereldkampioen voorgesteld. Wel geestig, maar soms erover. En de kinderen staan te wachten tot de touwen er zijn. Dus ik kijk er met veel plezier mee naar uit.
Nadien moesten we nog even met de leerkrachten gaan praten en onze planning geven, deze hadden we nog niet. Maar we zullen hen woensdag er maar eentje geven. Nadien moesten we van hen dan maar beginnen, we namen dan één klas waar we spelletjes mee hebben gespeeld. We hebben hier weer op het sociale gewerkt. Leren verdragen dat je elkaar kunt aanraken, dat je niet direct hoeft te slaan als je iets niet fijn vind, … .
Na een dik half uurtje hadden deze kinderen het door dat ze elkaar niet moeten slagen, hopelijk weten ze dit nu nog.
Verder zijn we in de kleuterschool Nelly en cecar gaan voorstellen. De kleuters vonden dit het einde. De gezichten die ze hadden toen ze de poppen een keer mochten vasthouden, je krijgt er tranen van in je ogen. Ze bestuderen die poppen, en voelen, … Zalig !!
Ze vonden het dan natuurlijk ook zeer fijn om een bewegingsspel mee te doen.
Als alle kleuters geweest waren, was het 5 voor 12 op mijn fototoestel (wat in Belgische tijd staat, dus één uur verder) , Sally en ik wilde dan de andere meisjes te voet te gemoed gaan.
Na een tijdje werden we ongerust, en een beetje slecht gezind op de twee andere meisjes. Maar toen ontdekte we dus dat we een uurtje te vroeg weg waren van school. Oeps, maar we maken dit zeker nog goed.

Verder zijn we gaan proberen te kijken of er al een briefje was aangekomen, maar er is hier iets raars met de post, dus beter een briefje aan mijn mama of hanne, … geven. Dan geraakt het hier zeker. ( en zou zeer fijn zijn !!)
Kaartjes moet je van hieruit ook niet verwachten, want na een maand zoeken heb ik er nog steeds geen gevonden. Sorry hiervoor.

En dan normaal gezien is het morgen, dus voor jullie vandaag dinsdag dat ik terug naar Ho ben gegaan voor een internet beurtje en een plons beurtje. Want de warmte is weer WOW. En mijn bruin kleurtje ook, hihi. Weet wel dat je nu jaloers bent !! En geloof het of niet als het vandaag dinsdag is dan ben ik er op mijn eigen beentje geraakt. Dit wil dus zeggen zonder gids met het openbaar vervoer.U mag nu een applausje geven. Dank je wel. Ik weet dat ik een grote flinke meid ben.

Vriendelijke groeten van je zotte° / lieve° / knappe° / Zagerige° / leuke° verslaggeefster ter plaatse te Kpando. (° schrappen wat niet past)

Tineke

Nog enkele leuke weetjes:
- woensdag namiddag is er een radioprogramma dat uitlegt hoe je moet pijpen, seks hebben, … . Dus ja hoe alles in zijn werk gaat rond het seks gebeuren. Hihi
- de spinnen van hier springen of houden hun voor dood. Ze kleven dan tegen de muur, en plots verplaatsen ze hier zeer snel. Vies hoor.
- Aan de uniformen kan je zien of de kinderen in een privé of normaal onderwijs zitten. Als ze bruine met beige kleren dragen betekent het normaal onderwijs. De andere kleuren zijn privé onderwijs.
- Het is zeer leuk om iets te horen vanuit België, een briefje of smsje. Hint hint
- Wij weten niets af van wat er in de wereld gebeurd, we leven hier zonder nieuws.
- Op één dag 14 muggenbeten gehad, en die kleuren paars hier.
- Een berichtje naar België kost hier 6 cent !! Cool e.
- …